Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ με κεκτημένη ταχύτητα

• Ανατροπή με τον MVP Μαντί Καμαρά
• Νίκη χωρίς να πατήσει το γκάζι
• Ο ΠΑΟΚ είχε πλάνο, ο Παναθηναϊκός όχι
• Μια ΑΕΚ στρεσαρισμένη αλλά κυρίως προβλέψιμη…

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε τον Παναθηναϊκό και τον πλησίασε στον πόντο. Η ΑΕΚ έχασε από τον Ολυμπιακό, παραμένει τρεις βαθμούς πίσω από τους Πράσινους κι απλά την προσπέρασε ο ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ πάει την άλλη εβδομάδα στο Καραϊσκάκη ψάχνοντας νίκη στην φιέστα των Ερυθρόλευκων. ΑΕΚ και Παναθηναϊκός παίζουν μεταξύ τους. Όποιος περίμενε πως χθες θα κρίνονταν τα πάντα σε επίπεδο κορυφής πρέπει να αναθεωρήσει.

• ΑΕΚ - Ολυμπιακός 0-2: Επίδειξη δύναμης από τον πρωταθλητή, κατηφόρα για την Ένωση!
• ΠΑΟΚ - Παναθηναϊκός 2-1: Η Τούμπα μπορεί να τα φέρει πάλι όλα... τούμπα!

Ανατροπή με τον MVP Μαντί Καμαρά

Ας θυμηθούμε πρώτα τι έγινε και μετά θα προσπαθήσω να τα εξηγήσω. Ο ΠΑΟΚ πήρε μια αληθινά μεγάλη νίκη κόντρα στους Πράσινους – με ανατροπή. Είναι η πρώτη ομάδα που κέρδισε φέτος τον Παναθηναϊκό αν και βρέθηκε πίσω στο σκορ: αυτό δείχνει, αν μη τι άλλο, χαρακτήρα. Ο Ρουί Βιτόρια αντικατέστησε τον τιμωρημένο Μπλαντένοβιτς βάζοντας τον Λημνιό σε θέση αριστερού μπακ (!) – επιλογή που ουδείς περίμενε και που αν την έκανε ο Τερίμ πχ θα προκαλούσε θύελλες συζητήσεων.

Ο Ρασβάν Λουτσέσκου αποδείχτηκε πως είχε πριν το ματς πιο πολλά διλήμματα. Είναι λογικό: ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός που ερχόταν από ένα αληθινά κακό ματς στο ΟΑΚΑ κι έπρεπε να αλλάξει πολύ. Ο Λημνιός ζορίστηκε αρκετά ως αριστερό μπακ. Αλλά ο ΠΑΟΚ λόγω των πολλών αλλαγών ξεκίνησε άσχημα: βρέθηκαν στην αρχική ενδεκάδα ο Καμαρά (αντί του Σβαπ), ο Οτο (αντί του Σάστρε) ο Μπράντον Τόμας (αντί του Τσάλοφ), αλλά έμεινε στον πάγκο στο ματς που χρειαζόταν πιο πολύ από όλους ο Ζίφκοβιτς (λόγω μια ίωσης εξαιτίας της οποίας έχασε προπονήσεις) και δεν υπήρχε και ο Ντεσπότοφ.

Αυτό έμπλεξε πολύ την επίθεση, στην οποία οι ρόλοι είναι συνήθως διακριτοί. Ο Λουτσέσκου έβαλε δεξιά τον Πέλκα και αριστερά τον Τάισον με φόρ τον Τόμας και ελεύθερο τον Κωνσταντέλια, αλλά για είκοσι πέντε λεπτά αρχικά υπήρχε θέληση μεν, αλλά και σύγχυση αρκετή: ένα γκολ του Γεντβάι μετά από μια δουλεμένη κομπίνα του Παναθηναϊκού σε εκτέλεση κόρνερ δημιούργησε εκνευρισμό μόλις στο 3΄. Το ότι ο ΠΑΟΚ δεν αγχώθηκε περισσότερο το χρωστάει σε ένα παίκτη που φέτος συζητήθηκε πολύ: ο Μηχαϊλίδης στο 36΄, με ένα καταπληκτικό γκολ με σουτ μέσα από την περιοχή στην εξέλιξη μιας εκτέλεσης κόρνερ έδιωξε την μαυρίλα και κυρίως βοήθησε τον ΠΑΟΚ να ηρεμήσει. Και να πάρει το ματς στο δεύτερο ημίχρονο χάρη και στις παρεμβάσεις του Λουτσέσκου.

Ο ήρεμος μετά την ισοφάριση ΠΑΟΚ κυκλοφορούσε καλύτερα την μπάλα με τον Μεϊτέ να δικαιώνει τον Ρουμάνο για την στήριξη. Όταν μπήκαν στο ματς και ο Ζίφκοβιτς και ο Τσάλοφ η επίθεση του Παναθηναϊκού έγινε πιο επικίνδυνη – βέβαια το γκολ το βρήκε στο 58΄ ο MVP της σεζόν του, ο Μαντί Καμαρά, που είχε και την καλύτερη ευκαιρία του με κεφαλιά στο πρώτο ημίχρονο: βρήκε τη μπάλα ωραία μετά από λάθος του Βαγιαννίδη αλλά τον σταμάτησε ο Ντραγκόφσκι, που όμως στο 59΄δεν μπόρεσε να κάνει κάτι. Η εκτέλεσή του Καμαρά μετά από κλέψιμο και πάσα του Τάισον, υπήρξε υποδειγματική μολονότι ο χαφ του ΠΑΟΚ είναι πάνω στην κίνηση. Ο Παναθηναϊκός δέχτηκε το γκολ και αποτέλεσμα σχεδόν μοιρολατρικά: χωρίς καμία αντίδραση παρά την είσοδο των Τετέ, Ιωαννίδη, Γερεμέγιεφ και μολονότι κράτησε την μπάλα στο τέλος. Αντεπιθέσεις ξέρει να κάνει και ο ΠΑΟΚ. Που έφτασε κοντά στο 3-1 περισσότερο από όσο ο Παναθηναϊκός στην ισοφάριση.

Νίκη χωρίς να πατήσει το γκάζι

Στην OPAP Arena η διαφορά στην προσέγγιση του ματς φαινόταν από την σύσταση των αρχικών ενδεκάδων: από την πλευρά της ΑΕΚ υπήρχε συναγερμός, ο Μεντιλίμπαρ ήταν απλά cool κι όχι μόνο γιατί καιρό τώρα έχει υιοθετήσει το στυλ του Νίκου Παπάζογλου. Ο Ματίας Αλμέιδα είχε ανάγκη τη νίκη και για ένα ακόμα ματς έψαξε όχι ένα ορθολογικό σχήμα, αλλά τους κατά την γνώμη του κατάλληλους. Επιστρατεύτηκε ο Βίντα που έπρεπε να σφίξει τα δόντια, ξεκίνησε ο Σιμάνσκι δίπλα στον Γιόνσον, παρέμεινε στην ενδεκάδα ο καλός στο Καραΐσκάκη Οντουμπάτζιο και βρέθηκε θέση για τον γνώστη αυτών των ντέρμπι Μάνταλο που είναι χρήσιμος όταν ξεκινά ο Λαμέλα για να του κουβαλά την μπάλα.

Ο Μεντιλίμπαρ από την άλλη έδωσε φανέλα βασικού στους Βέλντε, Στάμενιτς για να τον πείσουν ότι πρέπει να παραμείνουν και του χρόνου, κι άφησε στον πάγκο τους Μουζακίτη, Εσε, Ροντινέι, ενώ δεν υπήρχαν διαθέσιμοι και οι Κάρμο, Ορτέγκα, Κωστούλας. Στο 43΄, μετά από ένα διάστημα πίεσης της ΑΕΚ που ζέστανε τον Τζολάκη που έμοιαζε ανίκητος, ο Βέλντε άνοιξε το σκορ αφού προηγουμένως ο Στάμενιτς είχε βρει τον Ζέλσον, που τροφοδότησε τον Νορβηγό.

Η ΑΕΚ αντέδρασε παρόλο που το χτύπημα ήταν σκληρό. Πέρασε στο ματς ο Πινέδα αντί του Σιμάνσκι και η ΑΕΚ πήρε μέτρα κάνοντας κάποιες τελικές (κυρίως σουτ από μακριά) που μαρτυρούσαν ωστόσο κομμάτι το άγχος της: καθαρό μυαλό δεν υπήρχε. Δοκίμασαν να σκοράρουν με σουτ όλοι: ο Πινέδα μόλις μπήκε, ο Γκατσίνοβιτς μετά την εκτέλεση ενός κόρνερ, ο Πιερό από το πλάι της μικρής περιοχής, ο Κοϊτά μετά απο ένα σόλο, ο Γιόνσον με σουτ από 25 μέτρα, ο Μάνταλος – ακόμα και ο Ουντουμπάτζιο. Αλλά το τίμημα της επιθετικότητας ήταν ότι η ΑΕΚ άφηνε χώρους και στην άμυνα πάλι υπήρχε τρέμουλο. Αφού ο ΕλΚαμπί τρόμαξε τους πάντες κλέβοντας την μπάλα από τον Μπρινιόλι και σουτάροντας άουτ, ήρθε από τον πάγκο του Ολυμπιακού για να παίξει στη θέση του ένας άλλος που θέλει όχι απλά να μείνει, αλλά να παίζει και πιο πολύ: ο σκόρερ στα ντέρμπι Γιάρεμτσουκ. Το δικό του γκολ για το 0-2, μετά από ένα συνδυασμό Ζέλσον Τσικίνιο σε λίγα τετραγωνικά, άδειασε την ΟPAP Aρένα. Ο Ολυμπιακός κέρδισε παίζοντας τόσο όσο. Δηλαδή ως ομάδα που έχει την σιγουριά της ανωτερότητας της απέναντι σε ένα αντίπαλο σχεδόν νευρασθενικό, αλλά και αγωνιστικά μπερδεμένο.

Πάμε τώρα να δούμε γιατί έγιναν όλα αυτά.

Ο ΠΑΟΚ είχε πλάνο, ο Παναθηναϊκός όχι

Η αλήθεια είναι πως ο ΠΑΟΚ έμπλεξε πολύ γρήγορα: έχανε 0-1 μόλις άρχισε το ματς. Η επικράτησή του είναι για αυτό πιο σημαντική από τους τρεις βαθμούς: πήρε αυτό που λέμε «νίκη ψυχολογίας». Στα πολλά καταστροφικά που έχει πετύχει φέτος ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα δεν συγκαταλέγονταν το να δεχτεί γκολ με την έναρξη του ματς: χθες βράδυ το κατάφερε κι αυτό. Όμως μετά το πρώτο εικοσάλεπτο έμοιαζε προετοιμασμένος να ανοίξει την άμυνα του Παναθηναϊκού και φάνηκε να περιμένει πως αυτός κυρίως θα αμυνόταν. Επαιξε πολύ από το πλάι, εκμεταλλεύτηκε το ότι ο Λημνιός δεν είναι μπακ και ότι ο Βαγιαννίδης είχε μια μέτρια βραδιά, φόρτωνε τις πλάγιες γραμμές με παίκτες κι όταν μπήκε και ο Ζίφκοβιτς έγινε ακόμα πιο επικίνδυνος. Κυρίως όμως είχε τον έλεγχο της μεσαίας γραμμής: ο Παναθηναϊκός με τους Ουναϊ – Μαξίμοβιτς έμοιαζε να παίζει με παίκτη λιγότερο. Κι όταν ο Μιχαηλίδης άρχισε να γεμίζει ανενόχλητος η άμυνά του οπισθοχώρησε για να μην βγει στην πλάτη της κάποιος από τους παίκτες του Λουτσέσκου που τα γεμίσματα αυτά τα περίμεναν.

Θα πίστευε κανείς πως πάνω στο γρήγορο γκολ του Γεντβάι ο Παναθηναϊκός θα έχτιζε την τύχη του: μπορούσε να παίξει με αντεπιθέσεις, όπως στο ματς που κέρδισε στο ΟΑΚΑ, ενώ ο Σφιντέρσκι φαινόταν για την άμυνα του ΠΑΟΚ αρχικά δύσκολο πρόβλημα. Αλλά ο Παναθηναϊκός δεν ρίσκαρε σχεδόν τίποτα. Όταν μια ομάδα δεν κάνει κατοχή μπάλας παίκτες όπως ο Ουναϊ και ο Μαξίμοβιτς γίνονται πρόβλημα. Κι όταν οι αντεπιθέσεις της πρέπει να ξεκινούν με κλεψίματα έξω από την μεγάλη περιοχή της είναι απίθανο να είναι αποδοτικές: ο Πελίστρι και ο Τζούρισιτς έπρεπε να τρέξουν 40 μέτρα με την μπάλα στα πόδια για να γίνουν απειλητικοί. Όταν στο τελευταίο μισάωρο ο Παναθηναϊκός βγήκε υποχρεωτικά στην επίθεση έπαιξε κάπως καλύτερα αλλά πολύ μονότονα: μόνο από τα δεξιά. Ο ΠΑΟΚ προσαρμόστηκε εύκολα. Και κέρδισε γιατί είχε πλάνο επίθεσης – ο Παναθηναϊκός δεν είχε.

Μια ΑΕΚ στρεσαρισμένη αλλά κυρίως προβλέψιμη…

Στην ΟPAP Arena είδαμε κυρίως προβλήματα της ΑΕΚ. Σαφώς και υπάρχει ένα ψυχολογικό πρόβλημα από τα πολλά άσχημα αποτελέσματα: υπάρχουν όμως και σαφέστατα αγωνιστικά προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται. Ο Αλμέιδα έχει γίνει με τον καιρό πρόβλημα ο ίδιος. Προσπαθεί να διαχειριστεί την πίεση διαλέγοντας παίκτες που θα παίξουν για αυτό και το αποτέλεσμα είναι να παρουσιάζει ενδεκάδες χωρίς αρμονία και σειρά. Η ΑΕΚ έπαιζε με μια «επίθεση – ιδιοκατασκευή»: υπήρχε ένα μόνο εξτρέμ, ο τσαπατσούλης στην τελική προσπάθεια Κοϊτά, ο Λαμέλα που περιφερόταν χωρίς θέση, ο φορ Πιερό που δεν μπορεί να βγει από την περιοχή αλλά δεν παίρνει και σωστά την μπάλα, κι ο Μάνταλος που πρέπει να οργανώνει όλο αυτό το χαώδες δημιούργημα. Απέναντι σε ένα χωρίς ένταση, αλλά σεταρισμένο Ολυμπιακό, η ΑΕΚ έψαχνε τον ήρωα της μιας βραδιάς και δεν τον βρήκε. Ακόμα χειρότερο είναι ωστόσο ότι όλοι πλέον γνωρίζουν πως στο τέλος καταρρέει: για ενα ακόμη ματς δέχεται γκολ μετά το 70΄και το τελευταίο διάστημα του παιγνιδιού της είναι το χειρότερο – όλοι πλέον το ξέρουν και το περιμένουν. Όταν βγήκε μυστηριωδώς ο Πιερό (μυστηριωδώς γιατί άλλος φορ δεν υπάρχει), ο Μεντιλίμπαρ έβαλε τον Ροντινέι για να έχει ξεκούραστο αντίπαλο ο Φερνάντεζ, χρησιμοποίησε τους Εσε – Μουζακίτη περιμένοντας το «σκάσιμο» της ΑΕΚ στην μεσαία γραμμή, κι έριξε στο ματς τον Γιάρεμτσουκ για να εκμεταλλευτεί κενούς χώρους.

Οι δυσκολίες της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού δεν είναι μόνο ψυχολογικές: σχετίζονται καιρό τώρα και με την προβλεψιμότητά τους. Κι αυτό είναι το χειρότερο...